Non potes, nisi retexueris illa. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Hoc non est positum in nostra actione. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur.

An nisi populari fama? Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Sed fortuna fortis; Qui est in parvis malis. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Facile pateremur, qui etiam nunc agendi aliquid discendique causa prope contra naturam vígillas suscipere soleamus. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Cur post Tarentum ad Archytam? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nullis enim partitionibus, nullis definitionibus utuntur ipsique dicunt ea se modo probare, quibus natura tacita adsentiatur. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Sed ego in hoc resisto; Duo Reges: constructio interrete. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Sed haec nihil sane ad rem; Familiares nostros, credo, Sironem dicis et

Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.

Sed ad bona praeterita redeamus. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Hos contra singulos dici est melius. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.

Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Nos vero, inquit ille; Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Erat enim Polemonis. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Id enim volumus, id contendimus,

ut officii fructus sit ipsum officium. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. At iam decimum annum in spelunca iacet.